OVER DE INHOUD
Wat doe je wanneer een goede bekende vraagt of je meegaat naar Pompeii om daar als zijn partner mee te werken tijdens een project? Moet je daar lang over nadenken of is het een droom die uitkomt? En waarom dan eerst nog naar Parijs en Praag? Lees het in Parijs – Praag – Pompeii. Het jaar van de drie P’s.
FRAGMENT
Remon heeft regelmatig contact met de opdrachtgever in Parijs, eerst telefonisch en via internet en vervolgens krijgt hij te horen dat hij voor de laatste besprekingen toch echt nog een keer naar het hoofdkantoor moet komen. Begin februari is hij al eens snel heen en weer gegaan om de eerste besprekingen te voeren. Hij is toen met de Thalys gegaan, ‘s morgens vroeg heen en ‘s avonds weer terug. Nu zal hij er echter een paar dagen blijven. Hij is de tweede leidinggevende naast de projectleider en heeft dus ook een behoorlijke dosis verantwoordelijkheid bij dit project.
Half maart moet hij opnieuw naar Parijs. Een week daarvoor hebben hij en Amber opnieuw afgesproken in hun favoriete Italiaanse restaurant.
“De organisatie heeft mij gevraagd of jij ook een keer naar Parijs kunt komen om kennis te maken en om iets van je werk te laten zien. Is dat mogelijk? Heb je een portfolio?”
“Geen probleem. Ik heb een kant en klaar portfolio in mijn laptop en op mijn tablet. Denk je dat een digitale versie voldoende is?”
“Digitaal lijkt mij prima. Ze willen gewoon wat van je werk zien om de kwaliteit ervan beter te kunnen beoordelen en ze willen je graag persoonlijk ontmoeten omdat je mijn partner bent. Aangezien alles al geregeld is, is het slechts een formaliteit. Ze hebben allang op je website gekeken, want ze wisten me precies te vertellen welke foto’s ze mooi vinden.”
“Altijd leuk om te horen. ik zal er in ieder geval nog even goed naar kijken, zodat ik er tevreden over ben op het moment dat ik daar moet verschijnen.”
Ze genieten even in stilte van hun heerlijke Italiaanse maaltijd tot hem ineens iets te binnen schiet.
“Jij moet binnenkort toch ook naar Parijs? Is het niet mogelijk om onze trip te combineren? Dan kan ik je daar meteen voorstellen aan onze projectleider”, vraagt hij haar.
“Hm, dat is geen slecht idee. Volgens mij kan ik dat wel regelen, want de klus waar ik nu mee bezig ben loopt eind van deze week af. Geef me even een dag om te kijken of het gaat lukken. Ik moet de Thalys boeken en een hotel zoeken.”
“Jij moet toch naar Saint-Germain? Ik heb een hotel in die wijk. Dat heeft de organisatie geregeld en het is op loopafstand van het hoofdkantoor. Zodra je weet wanneer je komt, regel ik het wel met het hotel. Wanneer denk je dat je meer weet? Ik ga zondag weg en blijf in principe tot donderdag. Misschien plak ik er een paar dagen bij aan om de stad te bekijken. Dat zouden we ook samen kunnen doen. Ik ben ook een fotofreak, dat weet je.”
“Ik ga morgenochtend de Thalys regelen. In welk hotel slaap je?”
“In de Villa Luxembourg, daar ben jij volgens mij ook al eens geweest.”
“Ja, dat klopt. Ik sliep daar toen ik samen met Marek in Parijs was. Ik laat het je morgenochtend zo snel mogelijk weten.”
“Fijn, dan wacht ik even op je telefoontje voor ik verder actie ga ondernemen.”
INFORMATIE
Genre: fictie met een historisch tintje
ISBN: 978-90-813904-2-2
E-Boek (ePub)
Uitgever: Manova Nederland
Prijs: € 4,95
Bestellen: info@ingeborgkriegsman.com